tag:blogger.com,1999:blog-15327150087338855782024-02-08T11:57:02.629-08:00ETER i geometria światła autorstwa JAJESTEM - Tikali Śunyata MargaJESTemJAhttp://www.blogger.com/profile/11520345057087771562noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1532715008733885578.post-41535745538961257432012-10-09T09:51:00.001-07:002018-02-13T16:39:53.442-08:00WYMIARY... WIBRACJE oraz CZĘSTOTLIWOŚCI DRGAŃ ETERU<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Nie ma „wyższych” lub „niższych”
wymiarów, choć potocznie wiele osób tak mówi i pisze. Są przestrzenie o większej albo mniejszej liczbie wymiarów.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Są przestrzenie bardziej lub mniej „zagęszczone” wymiarowo. Przestrzenie
zróżnicowane wymiarowo – gdy jest ich więcej lub mniej - mogą na danym obszarze
występować jednocześnie. Przestrzeń o większej liczbie wymiarów może swobodnie
przenikać przestrzeń o mniejszej liczbie wymiarów. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
DLACZEGO PRZESTRZEŃ ROZWARSTWIA
SIĘ NA PRZESTRZENIE RÓŻNOWYMIAROWE?</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
To, w jakiej przestrzeni
„znajdujemy siebie”, zależy od przywiązania do Praw rządzonych daną
przestrzenią wymiarową i naszej świadomości. I tak, gdy utożsamiamy swoje
istnienie z przestrzenią trójwymiarową – 3D, przestrzeń czterowymiarowa (lub
więcej) przenika naszą 3D, ale często nie jesteśmy tego świadomi. Gdy
utożsamimy swoje istnienie z przestrzenią 4D lub 5D, mamy możliwość zacząć w
nich „funkcjonować”, bo istniejemy w nich nieświadomie zawsze. Jesteśmy poniekąd
zanurzeni w wyższych wymiarach, które również nas wypełniają.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Analogicznie są wyższe lub niższe amplitudy drgań,
które opisują zakres większej lub mniejszej przestrzeni tego drgania
(oscylacji). Ale nie świadczą
jednoznacznie o wyższej lub niższej częstotliwości, ponieważ fala stała o większym zakresie drgań może składać
się z fal składowych o mniejszym
zakresie drgań w przeciwieństwie do fali stałej o mniejszym zakresie drgań, ale o większym lub bardziej zróżnicowanym zakresie drgań jej fal
składowych. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Mówi się potocznie o wyższej lub niższej częstotliwości drgań, ale wówczas wyższe częstotliwości drgań są związane z mniejszymi amplitudami i krótszą długością fali względem jakichś wyższych amplitud czy zróżnicowanej długości
fali.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Fotony są cząstko-falami ETERU i
mają naturę oscylacyjną - „korpuskularno-falową”. I to fotony (cząstki
energetyczne ETERU) mają takie właściwości, które łączą w JEDNĄ WIELOWYMIAROWĄ
PRZESTRZEŃ wszystkie przestrzenie różno-wymiarowe. Jednak w przestrzeniach o
zróżnicowanych wymiarach fotony (ETER) przejawiają inne właściwości.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Z ENERGII MATERIA</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Fotony jako oscylatory drgają w
bardzo zróżnicowanych częstotliwościach drgań na danym obszarze przestrzennym.
Częstotliwości drgań zależą od ilości fotonów upakowanych w danym obszarze: im
większa gęstość, tym coraz częstsze drgania na coraz mniejszych obszarach
przestrzennych. Kiedy fotony „grzęzną” w przestrzeni, a ich ruch oscylacyjny
jest ograniczony do pewnego minimum, wtedy z energii powstaje materia. I tak
tworzą się atomy.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W przestrzeni o zmiennej gęstości
i zmiennej częstotliwości, którą wypełniają fotony, występuje całe bogactwo różnorodności,
zmienności oraz „stałości” drgań fotonów i fotonowych fal. Takie są właściwości
fotonów (cząstek energetycznych ETERU).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
PRZESTRZEŃ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O ZMIENNEJ- ZRÓŻNICOWANEJ GĘSTOŚCI ENERGII, </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W takiej przestrzeni zmienna
częstotliwość zależna jest od pewnych właściwości fotonów (ETERU).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Kiedy dokonywana jest obserwacja,
która zakłada, że fotony mają zmienną częstotliwość, ta może wynikać z kilku powodów.
Na przykład:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
A)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> zmiennej amplitudy</b> przy zachowaniu <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">stałej długości fali fotonów</b> i <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">stałego
okresu drgań</b> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
B) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zmiennej amplitudy</b> zależnej tylko od <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">stałego okresu drgań </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
C) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">stałej amplitudy</b> przy zachowaniu <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zmiennej długości fali</b> i <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zmiennego
okresu drgań </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
D)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> stałej amplitudy </b>przy tylko zachowaniu<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> zmiennej długości fali</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
To zróżnicowanie wynika stąd, czy
przy dokonywanej obserwacji uwzględniona jest zmiana gęstości (energii) fotonów
w danej przestrzeni (na danym obszarze) – A i C czy ta zmiana jest nieistotna
przy dokonywanej obserwacji – B i D..</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Przykład:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Fotony, gdy mają ogromne
zagęszczenie, mogą tworzyć atomy, które są zdecydowanie bardziej stabilne
przestrzennie (z powodu gęstości upakowania na małym obszarze przestrzeni) niż
fotony postrzegane jako światło widzialne (także z powodu mniejszej gęstości
upakowania na danym obszarze). Dlatego przy obserwacji przechodzenia światła
przez pryzmat, nie zastanawiamy się raczej, jaki wpływ ma ta wiązka światła na
pryzmat, a zazwyczaj interesuje nas przyczyna rozczepienia wiązki światła
białego na spektrum barwne. Nie zastanawiamy się wówczas nad prędkością
rozchodzenia się fal fotonowych w pryzmacie. Ale możemy zainteresować się
zmianami prędkości rozchodzenia się fal rozszczepionej wiązki czy zmianami
częstotliwości.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Zmienna częstotliwość przy stałej
amplitudzie i zmiennej długości fali zależna jest od zmiennego OKRESU czasu przypadającego
na jedno drgnięcie fotonu. Okres w tym przypadku ulega zmianie, ponieważ
zmienia się gęstość upakowania fotonów składowych współtworzących falę stojącą.
Czyli zmienia się prędkość (energia) oscylacji tych fotonów.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Percepcja „świata materii” nazywanego
także „światem fizyki” jest uwarunkowana ograniczeniem prędkości światła do „c”
(ok.300 000km/s) uznanej za nieprzekraczalną „stałą”. Fotony jako oscylatory
(pulsujące bańki energetyczne) mają w tym przypadku ograniczony promień
oscylacji do <st1:metricconverter productid="300 000 km" w:st="on">300 000
km</st1:metricconverter>. Ale to ograniczenie wprowadza nasza percepcja
zależna od przekonań (idei, założeń).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
PRZESTRZEŃ o STAŁEJ GĘSTOŚCI </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W tej przestrzeni stała
częstotliwość również wynika z <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>pewnych
właściwości fotonów (ETERU).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Potocznie stała częstotliwość
rozumiana jest jako wypadkowa stałej amplitudy i stałego czasu lub zmiennej
częstotliwości i zmiennego czasu (okresu) drgań. Tu też mamy kilka możliwości
zaobserwowania zależności <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">stałej
częstotliwości od</b>:</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
A) zmiennej amplitudy drgań przy
zachowaniu stałego czasu (okresu) drgań i zmiennej prędkości </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
B) zmiennej amplitudy drgań przy
zachowaniu zmiennego czasu (okresu) drgań i stałej prędkości</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
C) zmiennej amplitudy drgań przy
zachowaniu zmiennego czasu (okresu) drgań i zmiennej prędkości </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
D) stałej amplitudy drgań przy
zachowaniu zmiennego czasu (okresu) drgań i zmiennej prędkości </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
W tym przypadku uwzględniona jest
także zmiana prędkości oscylacji (energii) fotonów<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>współtworzących daną „stałą” fale.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Kiedy na przykład dokonywana jest
obserwacja, która zakłada, że fotony mają stałą częstotliwość, to stała
częstotliwość może być zależna od wprost proporcjonalnych zmian amplitudy i
długości fali fotonów oraz zmian czasu oscylacji, co jest związane ze zmianami
energii fal składowych takiej fali „stałej”. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Jeżeli przyjmiemy, że fotony jako
oscylatory mają ograniczony promień pulsacji przestrzennej do ok. <st1:metricconverter productid="300 000 km" w:st="on">300 000 km</st1:metricconverter>
oraz, że każdy foton ma stałą energię c², będziemy dokonywać obserwacji innego
sposobu działania (właściwości) fotonów niż wówczas, kiedy przyjmiemy, że
zakres oddziaływania fotonów jako oscylatorów może przekraczać promień związany
ze stałą wartością „c” czyli swobodnie może przekraczać wielkość ok.300 <st1:metricconverter productid="000 km" w:st="on">000 km</st1:metricconverter>. Możemy także
przyjąć, że te oscylatory mogą oscylować bez ograniczania czasu ich pulsacji
wynikającego ze stałej wartości „c” czyli 1.sekundy. Dopiero wówczas nastąpi
możliwość choćby teoretycznego badania różnych właściwości fotonów (ETERU).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Teraz możemy zrozumieć, dlaczego
przestrzenie o większej ilości wymiarów mogą przenikać przestrzenie o mniejszej
ilości wymiarów. Dzieje się tak, ponieważ w przestrzeniach o mniejszej ilości
wymiarów działa energia o mniej zróżnicowanych częstotliwościach niż w
przestrzeniach o większej ilości wymiarów. W przestrzeniach o większej ilości
wymiarów działa energia o dużo większym zakresie – dużo większym zróżnicowaniu
częstotliwości drgań niż w przestrzeniach o mniejszej ilości wymiarów. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Stąd potoczne mówienie czy
pisanie, że „wyższe wymiary” charakteryzują się „wyższymi wibracjami lub
„wyższymi częstotliwościami” jest po prostu dużym uproszczeniem spowodowanym brakiem
zrozumienia pojęć wielowymiarowości i częstotliwości drgań (oscylacji, wibracji)
fotonów – cząstko-fal energii (ETERU).<br />
<br />
<span style="text-align: start;">Eter to przestrzeń energii - Pole Świadomości, w którym Umysł przejawia się </span><span style="text-align: start;">w taki sposób</span><span style="text-align: start;">, jak energia przejawiająca się jako obserwowane fale energii. Z nich, w Polu Świadomości powstaje także materia.</span></div>
<br />JESTemJAhttp://www.blogger.com/profile/11520345057087771562noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1532715008733885578.post-12623550414165734242012-10-09T09:49:00.000-07:002014-07-05T08:32:37.002-07:00FALE FOTONOWE i "NIEWIDZIALNE ŚWIATŁO" czyli CO TO JEST ETER?<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Bo fotony są podstawowymi cząstko-falami ETERU...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
artykuł z dnia 22.04.2012 zaktualizowany</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Wstęp</div>
<br />
„<span style="color: #0b5394;">Każdej energii (spoczynkowej, kinetycznej, potencjalnej) odpowiada pewna "masa", w szczególności energii całkowitej obiektu (układu) fizycznego odpowiada masa relatywistyczna.</span>” rys.1<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Mass_in_special_relativity-plot.png/761px-Mass_in_special_relativity-plot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Mass_in_special_relativity-plot.png/761px-Mass_in_special_relativity-plot.png" height="252" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Wykres [z Wikipedii] zależności masy relatywistycznej od prędkości (wyrażonej jako część prędkości światła c).<br />
<br />
Dlaczego przy prędkościach świetlnych masa raptownie wzrasta, podobno aż do nieskończoności? <br />
<br />
"<span style="color: #0b5394;">Nierelatywistyczna mechanika kwantowa (podobnie jak mechanika klasyczna) nie zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi ruchu obiektów materialnych z prędkościami relatywistycznymi, a zatem osiągnięcie prędkości nadświetlnej nie jest sprzeczne z jej formalizmem.Równanie Schrödingera, będące podstawą mechaniki kwantowej, nie jest zgodne ze szczególną teorią względności (relatywistycznie niezmiennicze są równania Kleina-Gordona i Diraca). Nierelatywistyczna mechanika kwantowa uwzględnia tylko poprawki relatywistyczne związane z masą, energią i innymi wielkościami. Próba rozwiązania tego problemu była jedną z podstawowych motywacji do stworzenia teorii pól kwantowych.<br /><br />Przy użyciu stanów splątanych można teleportować stany cząstek pomiędzy dowolnie odległymi od siebie punktami. Warto zauważyć, że nie można w ten sposób przesyłać żadnych obiektów materialnych (takich jak atomy), a jedynie ustalać stany kwantowe obiektów już znajdujących się na miejscu.<br /><br />Zgodnie z przewidywaniami mechaniki kwantowej zjawisku temu nie towarzyszy żadne opóźnienie zależne od odległości. Przez długi czas uważano to za zjawisko sprzeczne z teorią względności (paradoks EPR). W latach 60. XX wieku John Stewart Bell pokazał, że takiej sprzeczności nie ma (twierdzenie Bella), a sam proces nie może być wykorzystany do przekazywania żadnych informacji z prędkością nadświetlną. W teorii <b>metoda ta miałaby być wykorzystywana w kryptografii kwantowej do równoległego generowania w dwóch oddalonych punktach identycznych kluczy do szyfru w taki sposób, aby nikt z zewnątrz nie był w stanie ich odczytać</b>.</span>" [Wikipedia]<br />
<br />
No dobrze, a w takim razie czym są fotony i jak się poruszają?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: magenta;">CZĘŚĆ I</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
"<span style="color: #0b5394;">Z kwantowego punktu widzenia światło jest dużym strumieniem fotonów. Bardzo czułe instrumenty optyczne potrafią rejestrować pojedyncze fotony. W zależności od energii fotonów promieniowanie, na które się składają, ma inną [różną] nazwę. I tak mówi się (poczynając od najwyższej energii fotonu) o promieniowaniu gamma, rentgenowskim (promieniowaniu X), ultrafiolecie, świetle widzialnym, promieniowaniu podczerwonym (podczerwieni), mikrofalach, falach radiowych (promieniowaniu radiowym). <b>Jednak z fizycznego punktu widzenia wszystkie te rodzaje promieniowania mają jednakową naturę. </b>Fotony poruszają się z prędkością światła. W próżni fotony mogą pokonywać dystanse wielu miliardów lat świetlnych, poruszając się po torach lekko tylko zakrzywianych przez pola grawitacyjne ciał niebieskich. Zakrzywienie to, przy odpowiedniej konfiguracji źródła i masy powodującej zakrzywienie, może prowadzić do efektu soczewkowania grawitacyjnego."</span> [Wikipedia] rys.2 Różne rodzaje fal:</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://alberteinstein99.blox.pl/resource/widmo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://alberteinstein99.blox.pl/resource/widmo.jpg" height="441" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">źródło rysunku: www.alberteinstein99.blox.pl/html</span></div>
<br />
A mnie zastanawia, co to znaczy, że fotony poruszają się z prędkością światła i jaka może być ich energia czyli od czego zależy zmienność energii fotonów, która określa, albo dzięki której my potrafimy określić rodzaje promieniowania? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><u>Teza</u></b> :<br />
<br />
Prędkość rozchodzenia się fal fotonowych [eteru] może dowolnie przekraczać prędkość światła c aż do nieskończoności. <br />
<br />
Znane są wzory na <b>długość fali lambda</b> l <br />
<br />
(1) lambda = v * T <br />
v – prędkość fazowa fali ( <br />
T – okres fali <br />
<br />
Przy zmiennej prędkości fazowej zachodzi zmiana częstotliwości fali: <br />
(2) lambda= v/f <br />
gdzie: <br />
v – prędkość rozchodzenia się fali <br />
f - częstotliwość *)<br />
<br />
Z przekształcenia wzoru (1) wynika, że: <br />
(3) T = lambda / v<br />
gdzie: <br />
v – prędkość fazowa fali <br />
<br />
Istnieje także wzór na <b>częstotliwość</b> fali: <br />
(4) f = n/t <br />
gdzie: <br />
f - częstotliwość <br />
n – liczba drgań <br />
t – czas, w którym te drgania zostały wykonane. <br />
<br />
<b><u>Założenie:</u></b> <br />
<br />
Dla fal fotonowych okres T jest zawsze stały i wynosi 1.sekundę. <br />
T = 1s.<br />
<br />
<u><b>Dowód:</b></u></div>
rys.3<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-o5wj3M89Sso/T5MhAdK74MI/AAAAAAAACno/NYCCxpf6N0o/s512/cz%25C4%2599totliwosc%2520fal%2520fotonowych%2520%2528eteru%2529.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-o5wj3M89Sso/T5MhAdK74MI/AAAAAAAACno/NYCCxpf6N0o/s640/cz%25C4%2599totliwosc%2520fal%2520fotonowych%2520%2528eteru%2529.JPG" height="640" width="508" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Gdybyśmy odwołując się do wzoru: <br />
(1) lambda = T * v <br />
przyjęli założenie stałego okresu i stałej prędkości fali fotonowej v = c (energii fali fotonowej), to zamiast wzoru: <br />
(5) lambda = 1s * v <br />
mielibyśmy wzór: <br />
(6) lambda = 1s * c <br />
i okazuje się, że w takim przypadku ani długość fali, ani amplituda fali fotonowej nie mogłyby ulegać zmianom. Znaczyłoby to, że fale fotonowe mają stałą częstotliwość. Ale czy ta niezmienna częstotliwość może wynikać ze zmiennej amplitudy i zmiennej długości fali? Może. Może wynikać z wprost proporcjonalnej zmiany długości fali i wielkości amplitudy.<br />
<br />
<span style="font-size: large;">Z przedstawionego przeze mnie rysunku 3. wynika, że możliwa jest stała częstotliwość fali związana ze zmianami długości i amplitudy fali fotonowej, ale tylko wtedy, gdy zwiększa się lub zmniejsza energia takiej fali, co zapisałam jako: c + ... + c. </span><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<br />
Inaczej możemy zmienną energię fali fotonowej zapisać używając znaku "n" jako wielokrotności wartości c czyli: n c, <br />
stąd: <br />
<br />
(7) lambda = 1s * n * c <br />
gdzie: <br />
c - energia = prędkość oscylacyjna pojedynczego fotonu<br />
n – ilość fotonów współtworzących falę <br />
n * c – energia fali fotonowej. <br />
<br />
Znany jest wzór na <b>okres</b> fali: <br />
(3) T = lambda / v <br />
gdzie: <br />
v – prędkość rozchodzenia się fali. <br />
<br />
Natomiast w przypadku fal fotonowych T – zgodnie z przyjętym przeze mnie założeniem - jest równe 1. sekundzie czyli teraz mamy: <br />
(6) 1s = lambda / v <br />
<br />
Z przekształcenia tego wzoru wynika, że długość fali jest zależna od okresu i prędkości rozchodzenia się fali czyli: <br />
(7) lambda = 1s * v <br />
<br />
W takim przypadku zmienność długości fal fotonowych jest zależna wyłącznie od prędkości rozchodzenia się tych fal. Ale są to fale, które muszą przekraczać „stałą" prędkość światła c. Możemy to sprawdzić. <b>Najpierw przyrównam: v – prędkość rozchodzenia się fali do: n * c - energii fali fotonowej.</b> I pod v wstawię do wzoru n*c: <br />
<br />
(8) lambda = 1s * n c <br />
<br />
stąd:<br />
(9) n*c = lambda/ 1s <br />
<br />
I rzeczywiście w takim przypadku długość fal fotonowych może być zmienna i zależna od energii fali wynikającej z ilości fotonów współtworzących (składających się na) daną falę. <br />
<br />
Podstawiając zamiast v – prędkość rozchodzenia się fali, energię fali fotonowej n*c dokonałam przyrównania zmiennej prędkości rozchodzenia się fali do zmiennej energii fal fotonowych:<br />
<br />
(10) 1s * v = 1s * n c <br />
<br />
stąd: <br />
v = 1s * nc / 1s <br />
oraz<br />
v = nc<br />
<br />
Teraz możemy energię fali fotonowej przyrównać do energii poruszającego się masywnego obiektu: <br />
<br />
(12) mv²= nc²<br />
<br />
stąd:<br />
<br />
(13) c² = mv²/n<br />
<br />
gdzie:<br />
<br />
n- ilość fotonów współtworzących ośrodek lub... obiekt.<br />
<br />
I w tym wzorze mamy rzeczywiste przyrównanie masy poruszającej się z daną prędkością do energii,ponieważ obiekty posiadające masę nie mogą poruszać się z prędkością przekraczającą "stałą" prędkość światła. I rzeczywiście w tym przypadku wielkość c stanowi ograniczenie prędkości. Natomiast różne rodzaje promieniowania, na przykład występujące w formie galaktycznych dżetów, mogą przekraczać te prędkości, ponieważ tu nie mamy do czynienia z obiektami (ciałami), lecz promieniowaniem czyli energią przenoszoną przez fotony (fotonowe fale promieniowania świetlnego).<br />
<br />
<b><u>Wnioski: </u></b><br />
<br />
<span style="font-size: large;">1. Energia fal fotonowych może być równoważna z prędkością rozchodzenia się tych fal. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">2. Prędkość rozchodzenia się fal fotonowych może być zmienna i może dowolnie przekraczać prędkość światła c. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">3. W przypadku fal fotonowych zmiana długości fali (składowej) POJEDYNCZEGO FOTONU W UKŁADZIE jest wprost proporcjonalna do zmiany amplitudy, a odwrotnie proporcjonalna do przyrostu energii danej fali fotonowej czyli ilości fotonów współtworzących falę stałą .</span> <br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Z zagęszczenia fotonów tworzą się "gęstki" energetyczne czyli w ten sposób tworzy się tzw. materia.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I ciekawe, dlaczego tak skutecznie unika się we wszystkich opracowaniach naukowych, istoty amplitudy promieniowania świetlnego?<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #0b5394;">"Częstotliwość fotonu, to nie jest ilość fotonów w jednostce czasu. Częstotliwość fotonu, to ilość drgań w sekundzie wektorów E i B pola, którego kwantem [porcją energii] jest foton."</span><br />
<br />
<b>Więc zmienna ilość drgań w 1.s świadczy o zmiennej częstotliwości fotonu. Ale od czego zależy ta zmienność częstotliwości drgań fotonu? Bo zmienna częstotliwość fali fotonowej jest zależna od zmiennej ilości fotonów współtworzących fale czyli zależy od gęstości pola E i B (E i H).</b><br />
<br />
<span style="color: #0b5394;">"Natężenie światła zależy od amplitudy fali, ale ponieważ w zjawisku Dopplera nie zmienia się amplituda fali, to oko nie będzie widziało jaśniejszego źródła."</span><br />
<br />
Czy nie zmienia się amplituda? Może to fałszywe założenie? Może w zjawisku Dopplera nie zmienia się częstotliwość, ale zmienia się amplituda wraz z długością fali? Jak widać istnieje możliwość prowadzenia różnych obserwacji fali - na różne sposoby. Przyjmując za stalą amplitudę będziemy obserwować inną cechę danego zjawiska niż wtedy, gdy przyjmiemy na przykład zmienność amplitudy... Skupianie się na danym "czynniku" czyli elemencie przejawu danego zjawiska zmieniamy sposób jego obserwacji. No i wydaje nam się wówczas, że obserwujemy inne zjawisko fizyczne, a zapominamy, ze jest to w zasadzie to samo zjawisko, do badania którego używamy różnych "narzędzi" czy tez "czytników".<br />
<br />
Punkt 3. jest prawdziwy, jeśli w trakcie przemieszczenia względnego nie zmieniała się w sposób znaczący odległość między źródłem a okiem.W przeciwnym razie wystąpi wpływ innego czynnika, nie związanego z efektem Dopplera. Otóż natężenie fali maleje z kwadratem wzrastającej odległości detektora od źródła [i odwrotnie]. Po prostu, fala jest gasnąca wraz z odległością. Ale to nie ma nic wspólnego z częstotliwością.<br />
Ale o czym to świadczy? A o tym, że sposób obserwacji określa sposób "widzenia" czy postrzegania danego zjawiska, którego natura jest dużo bogatsza niż nam się zazwyczaj wydaje.<br />
<br />
<span style="color: #0b5394;">"Teoria falowa Maxwella nie wyjaśnia jednak wszystkich własności światła. Ale teoria ta przewiduje, że energia fali świetlnej zależy wyłącznie od jej natężenia i nie ma związku z jej częstotliwością. Pomimo to szereg różnych, niezależnych eksperymentów pokazuje, że energia przekazywana atomom przez światło zależy wyłącznie od częstotliwości światła, a nie od jego natężenia."</span> [Wikipedia]<br />
<br />
<b>Wygląda na to, że może być też tak, że energia fali świetlnej jest zależna od natężenia, a jej natężenie zależy od zmiennej amplitudy przy zachowaniu stałej częstotliwości, lecz zmiennej długości fal składowych fali stojącej.</b><br />
<br />
Jeśli fotony "wędrują" - oscylują, to amplituda ich fali i /lub częstotliwość musi być zmienna. "Wędrowaniem" w takim przypadku jest zmiana właściwości przestrzeni, ośrodka (przechodzenie z jednego stanu do innego). Co innego w przypadku fal "stojących", których pozycja w przestrzeni jest niezmienna. Fala stojąca to w istocie drgania ośrodka nazywane też "drganiami normalnymi" . No i okazuje się, że "idealna" fala stojąca w zasadzie przestaje być falą - nie występuje propagacja czyli rozchodzenie się - "wędrowanie".<br />
<br />
Oto fala stojąca w ośrodku stacjonarnym. Punkty oznaczają węzły fali" Wikipedia] rys. 4</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8c/Standing_wave.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8c/Standing_wave.gif" height="164" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Zwróć uwagę na stabilność (niezmienność odległości) pomiędzy skrajnymi punktami takiej fali stojącej. Długość tej fali możemy postrzegać jako zmienną - długość jej powierzchni - jest zmienną! Wygląda jakby była z jakiegoś "materiału" rozciągliwego jak z gumy rozciągliwa. Dlaczego to fala stojąca? Bo ten sam efekt powierzchniowy (jego wydłużanie) można osiągnąć, poprzez rozciąganie wzdłuż osi obojętnej takiej np. wstęgi z gumy. [Jak w przypadku mojego ulubionego modelu "gumki recepturki", o którym może kiedyś napiszę]. Wówczas jakikolwiek obiekt "przyklejony do takiej "tasiemki", nie ulegałby przesuwaniu. A więc fala stojąca, rzeczywiście jest stojącą. Gdy nic się na niej nie przesuwa! Natomiast przyjrzyjcie się uważnie tej fali. Możemy zaobserwować na tej animacji podstawowy ruch: góra, dół. A czy możesz wyobrazić sobie, że czerwone punkty położone na fali, są ze sobą połączone prostym drucikiem, wokół którego fala się obraca wokół niewidocznej osi? To ruch wirującej wokół tej osi krzywej sinusoidalnej. Najłatwiej jednak zauważyć taką kiwającą się (bez obrotów) sinusoidę! Tak patrząc na tę animację, możesz "dostrzec" coś, co jest "niewidzialne". <b>Amplituda w tym przypadku jest stała i stała długość fali. Ale taka fala "obraca się" wokół "niewidocznej osi".</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
A niżej "fala stojąca (czarna) będąca złożeniem dwóch fal biegnących w tym samym kierunku, ale o przeciwnych zwrotach (czerwona i niebieska)". [Wikipedia) rys. 5</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7d/Standing_wave_2.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7d/Standing_wave_2.gif" height="164" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Struna zamocowana na dwóch końcach też jest falą. "Fala wzbudzona na obustronnie zamocowanej strunie powstaje na skutek nakładania się (interferencji) fali biegnącej w kierunku zamocowania z falą odbitą. Z oczywistych względów na umocowanych końcach powstają węzły fali." Każde drganie struny można zapisać jako sumę drgań składowych. I podobne właściwości mają fale fotonowe - ETER. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">WNIOSEK DODATKOWY:</span><br />
<span style="font-size: large;">Eter to sposób przejawiania się energii, który obejmuje CAŁE SPEKTRUM NIESKOŃCZONYCH MOŻLIWOŚCI DRGAŃ – częstotliwości energii.</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Fotony jako oscylatory o promieniu "c" są podstawowym "miernikiem" obserwacji naszego świta i "składowymi" cząstko-falami wszelkiego rodzaju promieniowania i wszelkiego rodzaju fal (patrz rys.2). Znaczy to, że są fale składowe i fale stojące, które pojawiają się z powodu oscylacyjnej natury fotonów. Fale stojące mogą być złożeniem ogromnej ilości fal składowych. Łącznie z falami materii. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">W związku z tym na przykład atomy (a w konsekwencji cała materia) są także utworzone z fotonów (ETERU), lecz ich zagęszczenie w atomach jest tak ogromne na danej czasoprzestrzeni, że tworzą one nowy ośrodek-obiekt, o nowych właściwościach, innych niż dla fotonów o mniejszej lub większej częstotliwości niż fotony znajdujące się w układzie współtworzącym atom. Dzięki temu możliwe jest takie zjawisko (jedno z podstawowych zjawisk we wszechświecie - zjawisko dyspersji.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: magenta;">CZĘŚĆ II</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
No cóż, dynamiczna zmienność amplitudy jest obserwowana na przykład przy badaniach fal mózgowych: alfa, beta, theta i delta... Tam fale intensywnie potrafią "wędrować". Generalnie, gdy jesteśmy pobudzeni - aktywni, wówczas częstotliwość fal mózgowych rośnie, a maleje za to ich amplituda. Kiedy się rozluźniamy wówczas fale mózgowe stają się wolniejsze, a ich amplituda rośnie. Ale niektóre badania wskazują, że jest przeciwnie, bo zależy, co uznamy za pobudzenie czy aktywność... Spotkałam się z badaniami, których wyniki wskazują na fakt, iż bardzo aktywne stają się pewne fale na przykład w czasie głębokiej medytacji. .</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://dylewski.com.pl/wp-content/uploads/2012/04/fale_mozgowe.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://dylewski.com.pl/wp-content/uploads/2012/04/fale_mozgowe.jpg" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Niemal wszystkie procesy psychiczne dzieją się w naszej podświadomości, a do świadomości przenika ich bardzo niewiele. To podświadomość za nas decyduje. Do świadomości docierają tylko wyniki rozstrzygnięć zapadających w podświadomości. Nieświadomie doświadczamy tego, czego chce nasza podświadomość i w ten sposób służymy naszemu mózgowi żyjąc w iluzji, że to on nam służy. My nie rejestrujemy i nie dokonujemy wyboru programów, które nasz mózg zapisuje w dzieciństwie i młodości. I działamy w dorosłym życiu zgodnie z zapisanymi programami. Ale istnieje też możliwość zmiany tych zapisów. Jeśli ktoś ma taką potrzebę, to może tego dokonać. Za pomocą fotonów. :-) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://dylewski.com.pl/wp-content/uploads/2012/04/brain_4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://dylewski.com.pl/wp-content/uploads/2012/04/brain_4.jpg" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Wiadomo, że fale o różnych długościach mogą w różnych ośrodkach rozchodzić się z różnymi prędkościami. Zjawisko to nazywane jest dyspersją fali. Powoduje ona na przykład: rozszczepienie – załamywanie się fal pod różnymi kątami, zależnie od ich długości. Następuje wówczas rozkład fali na fale składowe np. rozszczepienie światła w pryzmacie. W optyce długość fali jest zależna od częstotliwości i odwrotnie.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0wsAKT18h0E/SfIwU9iMdDI/AAAAAAAAAa4/G_9Kl9sh4fY/s333/Wiosna%25202007%2520024-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0wsAKT18h0E/SfIwU9iMdDI/AAAAAAAAAa4/G_9Kl9sh4fY/s320/Wiosna%25202007%2520024-2.jpg" height="320" width="315" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
"<span style="color: #0b5394;">Dyspersja fal to zależność prędkości fazowej fal od ich częstotliwości. W wyniku rozchodzenia się fal w ośrodku dyspersyjnym fale o różnej częstotliwości rozchodzą się z różną prędkością, oznacza to że prędkość rozchodzenia się odpowiedniego sygnału, zwana prędkością grupową jest inna niż prędkość rozchodzenia się fazy fali (prędkość fazowa) i także zależy od częstotliwości. Dyspersja jest zjawiskiem powszechnym, ulegają jej prawie wszystkie rodzaje fal w bardzo wielu ośrodkach."</span> [Wikipedia]<br />
<br />
Ogólnie dyspersja to "<span style="color: #0b5394;">rozproszenie, zmienność, zróżnicowanie jednostek zbiorowości statystycznej z uwagi na pewną cechę mierzalną. Im bardziej wartości cechy jednostek są skupione dookoła swej średniej, tym mniejsza jest dyspersja i odwrotnie – im bardziej są rozproszone, tym większa jest dyspersja.</span>" [Wikipedia] Dyspersja ma spory wpływ na to, jak i co widzimy albo..., że w ogóle COŚ widzimy.<br />
<br />
Przykłady dyspersji:<br />
<br />
1. metal - Mikrostruktura austenitu</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/fot1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/fot1.jpg" height="231" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/fot1.jpg</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;"><br /></span></div>
2. Powiększenie 1000-krotne perlitu, frakcja ziarnowa 0,63 - 1,25 mm<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/perlit_ekspand1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/perlit_ekspand1.jpg" height="225" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">Źródło zdjęcia http://metalurgia.bblog.pl/i/blog/users/2643/files/Image/perlit_ekspand1.jpg</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;"><br /></span></div>
To powyższe zdjęcie kojarzy mi się ze strukturą kosmosu w niektórych rejonach...<br />
<br />
3. Dyspersja atmosferyczna<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://nauka.rk.edu.pl/site_media/resources/nauka.rk.edu.pl/images/dyspersja_atmosferyczna.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://nauka.rk.edu.pl/site_media/resources/nauka.rk.edu.pl/images/dyspersja_atmosferyczna.png" height="235" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">źródło zdjęcia: </span>
<span style="font-size: xx-small;">http://nauka.rk.edu.pl/site_media/resources/nauka.rk.edu.pl/images/dyspersja_atmosferyczna.png</span></div>
<br />
4. I dyspersja kosmiczna<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS9vDoc8FgaIAT8k42H2jNORqw0qXA1vmgrdjaWFRV0pPlnExhhoKV_SAF-" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS9vDoc8FgaIAT8k42H2jNORqw0qXA1vmgrdjaWFRV0pPlnExhhoKV_SAF-" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://narodowyszczecin.pl/wp-content/plugins/image-shadow/cache/3c4a0d068b74452731b62b4159afa412.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://narodowyszczecin.pl/wp-content/plugins/image-shadow/cache/3c4a0d068b74452731b62b4159afa412.jpg" height="537" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;"><br /></span></div>
Dyspersja kosmiczna, podobnie jak dyspersja pierwiastkowa zależą od:<br />
- gęstości eteru wokół gwiazd w przypadku kosmosu<br />
lub<br />
gęstości eteru wokół jąder w przypadku pierwiastków.<br />
<br />
Gdy fotonowe (eteryczne) otoki gwiazd lub jąder zlewają się ze sobą, zmienia się dyspersja.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://wenus2009.eu.interia.pl/62r.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://wenus2009.eu.interia.pl/62r.gif" height="125" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
----------------------------------------------------------------------------------------------</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
*) we wzorze na (lambda) - mamy trzy zmienne. Każda z nich może stać się stałą dla danego ośrodka.</div>
<div style="text-align: justify;">
To jest wzór ogólnie znany. I taką wersje podałam. W przypadku pojedynczych fotonów Ich prędkość nie jest ograniczona do c, ale "c", wyznacza maksymalny promień takiej pojedynczej "cząstki sferycznej" - fotonu jako oscylatora.</div>
<br />JESTemJAhttp://www.blogger.com/profile/11520345057087771562noreply@blogger.com6